ใบไม้ สร้างผู้นำ
โดย ดร.ทองพันชั่ง พงษ์วารินทร์ Email:tpongvarin@yahoo.com Mobile:089-8118340 facebook: BT CORPORATION CO., LTD.
**************************************************************
จากประสบการณ์ตรงที่เคยทำงานในตำแหน่งหัวหน้างาน และผู้จัดการในโรงงานอุตสาหกรรม ทำให้ได้เรียนรู้หลากหลายรสชาติของชีวิต เคยทั้งประสบความสำเร็จ และล้มเหลว มาก็หลายเรื่อง รวมไปถึงได้เห็นชีวิตของคนในโรงงานที่มีทั้งที่เป็นดาวรุ่ง และดาวล่วง หรือดาวโรย มาก็นับไม่ถ้วน และจากประสบการณ์นี้เองทำให้เรียนรู้เลยว่า ผู้นำที่จะประสบความสำเร็จในปัจจุบัน และอนาคต ต้องมีทักษะที่สำคัญที่สุดเรื่องหนึ่ง ซึ่งผมจะขออธิบายผ่านนิทานคลาสสิคที่ผู้นำระดับสูงทุกคนต้องเคยอ่านอย่างแน่นอน เรามาอ่านร่วมกันเลยนะครับ
ณ ริมลำธารของหมู่บ้านแห่งหนึ่ง มีชายวัยรุ่นสามคน กำลังถกเถียงกันเพื่อคัดเลือกหัวหน้ากลุ่มของพวกเขา
“คนที่จะเป็นหัวหน้าต้องเป็นคนที่แข็งแรงที่สุด และเก่งที่สุด” ชายหนุ่มร่างกายใหญ่โตที่สุดในกลุ่มตะโกนขึ้น
“ข้าเห็นด้วย” “ข้าก็เห็นด้วยเช่นกัน” ชายหนุ่มอีกสองคน ตะโกนตอบรับอย่างพร้อมเพรียง
ชายหนุ่มรายกายกำยำพูดต่อ
“ถ้าอย่างงั้น เราจะต้องหาวิธีพิสูจน์ ว่าใครในกลุ่มของพวกเราจะมีคุณสมบัติที่เหมาะสมที่สุด”
ชายหนุ่มทั้งสามคนนั่งเงียบ อยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นไม่นาน ชายร่างเล็กที่สุดในกลุ่มก็พูดเสนอแนวคิดว่า
“เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน เรามาทดสอบความแข็งด้วยการขว้างใบไม้ข้ามลำธารนี้กันดีกว่า
ถ้าใครขว้างใบไม้ข้ามลำธารได้ก่อนเป็นคนแรก จะได้เป็นหัวหน้ากลุ่มของพวกเรา”
“ได้ ข้าเห็นด้วย” “ข้าก็เห็นด้วย เช่นกัน” ชายหนุ่มที่เหลือ ต่างรีบตะโกนตอบรับข้อเสนอนั้นอย่างรวดเร็ว
ชายผู้ออกแนวคิด เดินไปเด็ดใบไม้ขนาดใกล้เคียงกันจากต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ตรงหน้า มาสามใบ แล้วยื่นให้เพื่อนเลือก
“เอ้า!!!! เชิญเลือกได้ตามสบาย”
ชายหนุ่มร่างกายกำยำ หลังจากที่ได้รับใบไม้แล้ว ก็รีบขว้างใบไม้นั้นออกไปอย่างรวดเร็วเพราะหวังจะเป็นผู้ชนะ หลังจากที่ใบไม้ผ่านมือเขาไปเพียงแค่พริบตาเดียว ใบไม้นั้น ก็ค่อยๆปลิว ล่องลอย ปลิวไปในอากาศ แล้วตกลงสู่ผิวน้ำ อย่างช้าๆ
ชายหนุ่มคนที่สอง เห็นดังนั้น ก็รีบขยำใบไม้ แล้วรีบก็ขว้างไปอย่างไม่คิดชีวิต เพราะหวังที่จะเป็นผู้ชนะเช่นกัน เพียงไม่กี่อึดใจ ใบไม้นั้นก็ค่อย กางออก แล้วตกที่ริมลำธาร
ชายคนที่สาม ซึ่งมีตัวเล็กที่สุดเมื่อเทียบกับเพื่อนในกลุ่ม ค่อยๆย่อตัวลงอย่างช้าๆ แล้วเอื้อมือไปหยิบหินขนาดเท่าไข่ไก่ขึ้นมา จากนั้นก็นำใบไม้มาห่อเอาไว้จนมิด แล้วก็กดจนแน่น เพื่อให้มั่นใจว่ามันจะไม่คลี่ออกระหว่างที่ขว้างออกไป
“ไปเลย……………….” เขาตะโกนดังลั่น แล้วขว้างก้อนหินที่หุ้มด้วยใบไม้ ออกไปอย่างเต็มกำลัง โดยรู้สึกเหมือนจะขว้างมันให้ไปถึงดวงจันทร์เลยก็ว่าได้
“แป๊ะ” เสียงก้อนหิน ตกกระทบพื้นที่ริมลำธารอีกฝั่งหนึ่ง
“ชัยโย ชัยโย ชัยโย ข้าชนะแล้ว ข้าได้เป็นหัวหน้ากลุ่มแล้ว เย้!!!!!” ชายร่างเล็ก กระโดด โลดเต้น ตะโกนเสียงดังลั่น ด้วยดีใจ
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า การใช้กำลัง ไม่สามารถเอาชนะได้ทุกสนามรบ
นิทานเรื่องนี้สอดคล้องกับการปฏิบัติงานในปัจจุบันของเราเป็นอย่างยิ่ง เพราะผู้ที่จะเป็นผู้นำที่ดี อาจจะไม่จำเป็นที่จะต้องมีกำลังกายมากกว่าคนอื่น แต่จะต้องมีปัญหา หรือ ความรู้มากกว่าคนอื่นต่างหากจริงไหมครับ? สุดท้ายขอฝากคมคิดสะกิดใจสั้นๆ ว่า “มีความรู้ดีอย่างเดียว หรือคิดดีอย่างเดียวไม่พอ ต้องทำได้ด้วย ถ้าทำได้ดังนี้ ร้อยทั้งร้อย ท่านก็จะเป็นผู้นำที่ผู้ตามยอมรับ และทำงานให้อย่างเต็มใจยิ่งอย่างแน่นอน” โชคดีนะครับ
ท่านสามารถอ่านบทความที่น่าสนใจอื่นๆ ได้ที่ Www.bt-training.com ครับ
