การเห็นคุณค่าของชีวิตที่ประเสริฐ มากกว่าการมีชีวิตที่อยู่ยาวนาน
เขียนโดย ดร.ทองพันชั่ง พงษ์วารินทร์
Email:tpongvarin@yahoo.com Mobile.089-8118340 www.bt-training.com
********************************************************************
กราบสวัสดีปีใหม่ 2562 ปีหมูทองครับทุกท่าน
สำหรับบทความแรกรับปีใหม่นี้ ผมได้มาจากการอ่านวิทยานิพนธ์ของ ดร.พัชรี แช่มช้อย เรื่อง การบริหารเวลาเชิงพุทธบูรณาการ ในหัวข้อการเห็นคุณค่าของชีวิตที่ประเสริฐมากกว่าการอยู่นาน ซึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสในคาถาธรรมบท ซึ่งผมประทับใจมากๆ จึงขอนำมาแลกเปลี่ยนกับทุกๆท่านดังนี้ครับ
“ผู้มีศีล เพ่งพินิจ แม้มีอายุเพียงวันเดียว
ก็ประเสริฐกว่าคนทุศีล ไม่มีจิตตั้งมั่นที่มีอายุอยู่ตั้ง ๑๐๐ ปี
ผู้มีปัญญา เพ่งพินิจ แม้มีอายุอยู่เพียงวันเดียว
ก็ประเสริฐกว่าผู้มีปัญญาทราม ไม่มีจิตตั้งมั่นที่มีอายุตั้ง ๑๐๐ ปี
ผู้มีความเพียรมั่นคง แม้มีชีวิตอยู่เพียงวันเดียว
ก็ประเสริฐกว่าผู้เกียจคร้าน ไม่มีความเพียรที่มีอายุตั้ง ๑๐๐ ปี”
จากพระคาถาดังกล่าวผมขอสรุปความสั้นๆได้ว่า การที่เรามีจิตตั้งมั่นอยู่ในศีล มีความเพียรพยามยาม พิจารณาให้เกิดปัญญา แม้จะมีชีวิตอยู่เพียงแค่วันเดียว ก็ยังดีกว่าอยู่บนโลกใบนี้ถึง ๑๐๐ ปี โดยไร้ศีล ไร้ปัญญา และไร้ซึ่งความเพียรครับ
ผมขอบกราบขอบพระคุณ ดร.พัชรี แช่มช้อย เป็นอย่างสูงที่ท่านเสียสละมอบหนังสือ และเอกสารที่ทรงคุณค่าให้กับผมครับ สุดท้ายขอฝากคมคิดสะกิดใจรับปีหมูทองว่า “เวลามีค่า เมื่อเรามีศีล มีสมาธิ มีปัญญา และเวลาจะไร้ค่าเมื่อเรา ไม่รักษาศีล ขาดสมาธิ และไร้ซึ่งปัญญา” โชคดีนะครับ
ดร.ทองพันชั่ง พงษ์วารินทร์
Mobile:089-8118340
http://www.bt-training.com/
ท่านสามารถอ่านบทความที่น่าสนใจอื่นๆ ได้ที่ Www.bt-training.com ครับ