ไม่เรียนรู้ จะเสียใจทั้งชีวิต
สุดยอด กวี ท่านอังคาร สอนไม่ให้ดูถูกผู้อื่น
เขียนโดย ดร.ทองพันชั่ง พงษ์วารินทร์
Email:tpongvarin@yahoo.com Mobile.089-8118340 www.bt-training.com
**************************************************************************************************
ความสวยงามของความเป็นมนุษย์คือ การใช้สมองในการคิดสร้างสรรค์ และพัฒนาสิ่งใหม่เพื่อความเจริญก้าวหน้าของตนเอง และสังคม
เราก็คงปฏิเสธไม่ได้ว่า ในบางครั้งความคิดที่วนเวียนอยู่ในสมองของเรา อาจจะผิดแผกแตกต่างจากผู้อื่น และความคิดของเรานั้นบางครั้งก็อาจจะดีกว่า หรือไม่ก็แย่กว่าคนอื่น ก็เป็นได้ ถ้าหากเราไม่เรียนรู้ที่จะยอมรับความจริงข้อนี้แล้วละก็ เราก็จะเอาความคิดของเราเป็นที่ตั้ง ไม่สนใจผู้อื่น และนี่ละครับคือ จุดเริ่มต้นของการดูถูก ดูหมิ่นผู้อื่น และไม่ช้าไม่นานความขัดแย้งก็จะค่อยๆคืบคลานเข้ามาปกคลุมตัวเรา องค์กรของเรา และประเทศชาติของเรา ถ้าเหตุการณ์เหล่านั้นเกิดขึ้นแล้วเราจะอยู่กันอย่างไรละครับ
ความคิดนี้ทำให้ผมนึกถึงกวีของท่านอังคาร กัลป์ยาณพงศ์ของศิลปินแห่งชาติสาขา วรรณศิลป์ (กวีนิพนธ์) พ.ศ. ๒๕๓๒
ดูถูกศิลปะ (ต้อนรับน้องใหม่ มหาวิทยาลัยศิลปากร พ.ศ. (๒๕๐๑)
จากหนังสือ พ่อ ผู้มาจากดาวโลก จัดพิมพ์โดย อ้อนแก้ว กัลป์ยาณพงศ์
ใครดูถูกดูหมิ่นศิลปะ
อนารยะไร้สกุลสถุลสัตว์
ราวลิงข้างเสือสางกลางป่าชัฏ
ใจมืดจัดกว่าน้ำหมึกดำ
เพียงกินนอนสืบพันธุ์นั้นฤา
ชื่อว่าสิ่งประเสริฐเลิศล้ำ
หยาบยโสกักขฬะอธรรม
เหยียบย่ำทุกหย่อมหญ้าสาธารณ์
ภพหน้าอย่าได้มีรูปมนุษย์
จงผุดเกิดในร่างดิรัจฉาน
หน้าติดดินกินขี้เลื้อยคลาน
ทรมานทุกข์ร้อนนิรันดร์เอย
ดร.ทองพันชั่ง พงษ์วารินทร์
Mobile:089-8118340
ท่านสามารถอ่านบทความที่น่าสนใจอื่นๆ ได้ที่ Www.bt-training.com ครับ