การลดต้นทุน เป็นหน้าที่ของใคร?

เขียนโดย ทองพันชั่ง พงษ์วารินทร์

Email:tpongvarin@yahoo.com www.bt-training.com Mobile.089-8118340

สวัสดีครับท่านผู้อ่าน สัปดาห์นี้ ผมขอนำประสบการณ์จากการไปบรรยายหลักสูตรการลดต้นทุน ด้วยกิจกรรม คิวซีซี มาแลกเปลี่ยนนะครับ ซึ่งผมได้ไปบรรยายให้กับบริษัทนี้ 5 ครั้ง เนื่องจากผู้บริหารท่านเล็งเห็นความสำคัญ และอยากให้พนักงานทุกคนได้รับความรู้ทุกคน ซึ่งในครั้งสุดท้ายนี้เอง ระหว่างที่ผู้บริหารท่านหนึ่งกล่าวถึงรายละเอียดเกี่ยวกับการอบรม ผมก็ปิ๊งไอเดีย จึงนำมาแลกเปลี่ยนโดยใช้ชื่อว่า “การลดต้นทุน เป็นหน้าที่ของใคร” ลองอ่านดูนะครับ

ที่โรงอาหารของบริษัทแห่งหนึ่ง แม่บ้านเปิดน้ำใส่ถังเพื่อเตรียมที่จะนำไปชุบน้ำสำหรับทำความสะอาดโต๊ะ และเก้าอี้ ด้วยความเร่งรีบ เธอจึงเดินไปหยิบผ้าในห้องเก็บของที่อยู่ใกล้ๆ หลังจากที่เธอเดินไปได้สักพักหนึ่ง น้ำก็เต็มถังและล้นออกมาเปอระพื้น จากนั้นก็ไหลไปสู่สนามหญ้าบริเวณใกล้เคียง พนักงานหลายคนมองเห็น แต่ก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ บางคนก็คุยกันต่อ บางคนก็เดินไปเก็บจานจากนั้นก็เดินออกไป ส่วนบางคนก็อ่านหนังสือพิมพ์ต่อหน้าตาเฉย เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ทำไมถึงเป็นอย่างนั้น? พวกเขาคิดอะไรกันอยู่ ?

ผมคิดเล่นๆ ว่า บางท่านอาจคิดว่า

“ไม่ใช่หน้าที่ อย่าไปยุ่งกับเขาเลย...” “น้ำล้นก็ดี จะได้รดหญ้าไปด้วย...” “น้ำไม่กี่สตางค์ อย่าคิดมากเลย...” “งานนี้เป็นงานแม่บ้าน อย่ายุ่งเดี๋ยวเขาว่าเอา...” “งานใคร งานมัน...” “งานใคร ใครก็รับผิดชอบเอาเองแล้วกัน...”

ความคิดต่างๆ เหล่านี้ไม่มีใครรู้ได้ อยู่ที่ใจของแต่ละคนละครับ

แต่สิ่งที่เราเห็นได้ คือ น้ำ คือ เงิน คือ ต้นทุนที่บริษัทต้องจ่ายๆ ไม่ได้ขอเขามาฟรีๆ จริงไหมครับ ดังนั้นจะดีกว่าไหม? ถ้าพนักงานทุกคนมีความคิดว่าการช่วยกันลดค่าใช้จ่าย เล็กๆน้อยๆ โดยไม่ต้องมาคิดว่า นี่หน้าที่ใคร อันนั้นหน้าที่แม่บ้าน ไม่เกี่ยวกับฉัน  แล้วหันหน้ามาช่วยกัน อะไรเล็กๆ น้อยๆ ก็ช่วยกันไปก่อน ไม่เหลือบ่า กว่าแรง ก็ช่วยกัน เพราะการที่เราสามารถประหยัดค่าใช้จ่ายได้ ก็จะทำให้ต้นทุนของบริษัทของเราต่ำลง

ผมขอเสนอแนวคิดเกี่ยวกับดังนี้ “การลดต้นทุน ค่าใช้จ่าย ควรเริ่มจากการที่พนักงานทุกคนมีความตระหนักว่า ต้นทุน ส่งผล ต่อกำไร การที่เราช่วยบริษัทให้ประหยัดค่าใช้จ่ายได้ แม้เพียงเล็กน้อย ก็ดีกว่าคิดว่าจะทำ แล้วไม่ลงมือทำจริงไหมครับ” อย่างกรณีนี้ จะดีกว่าไหม ถ้าผู้ที่เห็นว่าน้ำล้น ก็รีบไปปิด แค่นี้ก็จบ ไม่ต้องเสียค่าน้ำ ซึ่งเป็นต้นทุนไปฟรีๆ จริงไหมครับ

สุดท้าย ขอฝากแง่คิด สักนิดว่า การลดต้นทุน ลดค่าใช้จ่าย ทำไปเลย ทีละเล็กละน้อย ลดได้ทีละบาท ทีละสตางค์ก็ทำไปเลย ไม่ต้องรอ และไม่ต้องมาคิดว่าใครจะมาเห็นว่าเราทำ หรือไม่ อย่างน้อยเราทำ เราเห็น เราสบายใจ เรารู้สึกดี แค่นี้ก็สุดยอดแล้วละจริงไหมครับ  ...