Easy 7QC Tools ตอนที่ 3 พาเรโต้ (Pareto) (ตอนที่ 2)

โดย ทองพันชั่ง พงษ์วารินทร์ Email:tpongvarin@yahoo.com Mobile:089-8118340

facebook: Thongpunchang Pongvarin , BT-Corporation

สวัสดีครับทุกท่าน บทความในตอนที่แล้วเราได้เรียนรู้รายละเอียด และขั้นตอนการจัดทำตารางสำหรับกราฟพาเรโต้กันไปแล้ว บทความในตอนนี้เราจะมาเรียนรู้ขั้นตอนที่ 2 คือ การสร้างกราฟ เพื่อทำให้พาเรโต้เราสมบูรณ์ที่สุด พร้อมแล้ว เริ่มกันเลยนะครับ

 

ขั้นตอนที่ 2 การสร้างกราฟ พาเรโต้

2.1     ขีดเส้นตรงให้ตั้งฉากกับเส้นบรรทัด ความยาวตามความเหมาะสม แล้วเขียนชื่อหัวข้อด้านบนสุดของเส้น (จากตาราง แสดง Frequency หรือ ความถี่ของปัญหา จากนั้นก็ใส่ สเกลให้เหมาะสม (จากตาราง ช่องละ 10 โดยเริ่มค่าต่ำสุดที่ “0” และค่าสูงสุดที่ “50” เพราะคือค่าผลรวมของปัญหาที่เกิดขึ้น)

2.2     ขีดเส้นตามแนวนอนด้านใต้เส้นแรกจากซ้าย ไปขวา ความยาวตามความเหมาะสม  

2.3     แบ่งช่องที่ขีดไว้จากข้อ 2.2 เพื่อใช้การเขียนกราฟแท่ง โดยที่จำนวนช่องต้องเท่ากับจำนวนหัวข้อในตาราง (จากตาราง แบ่งได้ 3 ช่อง) และระยะห่างระหว่างช่องต้องเท่ากันด้วยนะครับ เพื่อความสวยงาม และเป็นระเบียบเรียบร้อย จากนั้นก็เขียนหัวข้อใต้เส้นในแต่ละช่อง (จากตาราง เขียน Broken Blur Scratch)  

2.4     เขียนกราฟแท่งทั้งหมด โดยพิจารณาจากปริมาณความถี่ที่เกิดขึ้น (ดูในช่องที่ 2) จนครบทั้งหมด ซึ่งเราจะเห็นได้ว่ากราฟแท่งนั้นจะเรียงลำดับกันอย่างสวยงาม โดยแท่งทางซ้ายมือจะมีความสูงที่สุด และไล่เรียงลำดับมาจนถึงแท่งสุดท้าย) โดยอาจระบายสี หรือทำสัญลักษณ์ เพื่อทำให้เห็นความแตกต่างในแต่ละหัวข้อก็จะทำให้กราฟของเรามีความน่าสนใจมากยิ่งขึ้น

2.5     ขีดเส้นตรง ตั้งฉากกับเส้นที่เขียนเชื่อหัวข้อปัญหา ให้เส้นชิดกับปลายของเส้นกราฟแท่งสุดท้าย และขนาน และมีความสูงเท่ากับเส้นหัวข้อปัญหา จากนั้นก็ใส่ชื่อ “% สะสม” ด้านบนของเส้น จากนั้นก็แบ่ง และใส่สเกลให้เหมาะสม โดยจุดที่ต้องพิจารณาคือ จุดที่เป็นค่าผลรวม จะต้องเท่ากับ 100% (จากตาราง 50 เท่ากับ 100%)

2.6     ลากเส้นกราฟ % สะสม โดยเริ่มลากเส้นจากจุด “0” ไปยังด้านมุมบนซ้ายมือของกราฟแท่งแรก จากนั้นก็เขียนค่า % สะสม บนจุดนั้น (จากรูป กราฟเส้นสีแดง ลากขึ้นไปจากกราฟแท่งแรก แล้วเขียน 60% ที่มุมบนของแท่งกราฟ  จากนั้นทางซ้ายมือ โดยความสูงคือ 90% และความกว้างเท่ากับความกว้างของแท่งกราฟ และเขียนเลข 90% และสุดท้ายลากเส้นไปชนกับแกน % สะสมที่จุด 100%) แค่นี้ก็เสร็จเรียบร้อยแล้วละครับ  

 

ขอเพิ่มเติมเทคนิคการประยุกต์ใช้ พาเรโต้ กับ การดำเนินกิจกรรมกลุ่ม คิวซีซี อีกนิดนะครับ จากประสบการณ์ที่เคยได้รับเกียรติไปเป็นกรรมการตัดสินกิจกรรมคิวซีซี จะพบว่า บางกลุ่มอยู่ดีๆ ก็บอกปัญหามาเลย ไม่มีที่มาที่ไปของปัญหา ก่อนที่จะจบการนำเสนออยู่ดีๆ ก็บอกมาเลยว่า จะแก้ปัญหาอะไรต่อไป ซึ่งการนำเสนอนั้นอาจทำให้กรรมการรู้สึกได้ว่า “จะแน่ใจได้อย่างไรว่า สิ่งที่นำเสนอมานั้นเป็นปัญหาที่สำคัญ และจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องนำมาแก้ไขก่อนในตอนนี้  ไม่ใช่การนำเรื่องที่แก้ไขเสร็จแล้วกลับมาเขียนใหม่ และรู้ได้อย่างไรว่าเรื่องที่จะทำต่อไปนั้นมีความสำคัญ”  

 

สาเหตุหนึ่งที่กรรมการอาจมีความคิดแบบนี้ ก็เป็นเพราะเขาไม่รู้ที่มาของการเลือกหัวขอปัญหานั่นเอง ดังนั้นเพื่อแก้ไขปัญหานี้ เราจึงควรที่จะแสดงแผนภูมิพาเรโต้ให้กรรมการได้เห็น ผมขอยกตัวอย่างนะครับ

ทีมแรก ไม่แสดงที่มาของการคัดเลือกปัญหา อยู่ดีๆ ก็บอกว่า  “ปัญหาที่ต้องการแก้ไขคือ Broken………. และก่อนจะการนำเสนอก็พูดว่า หัวข้อต่อไปที่จะทำการแก้ไข คือ Blur”

ทีมที่สอง เริ่มโดยแสดงพาเรโต้ให้กรรมการเห็น แล้วก็ค่อยๆ อธิบายว่า “จากการเก็บรวบรวมข้อมูลปริมาณของเสียจากฝ่ายผลิต ในเดือน มีนาคม 2559 ที่ผ่านมา พบสินค้าเสียหายจำนวน 50 ชิ้น โดยมีหัวข้อปัญหาทั้งหมด 3 หัวข้อ ได้แก่ Broken Blur และ Scratch ซึ่งทีมของเราได้คัดเลือก Broken เพราะ เป็นปัญหาที่มีความถี่สูงสุด เท่ากับ 30 ชิ้น หรือ 60% และก่อนจบการนำเสนอ ก็เปิดรูป พาเรโต้นี้อีกครั้งแล้วอธิบายว่า ปัญหาที่ต้องการแก้ไขในครั้งต่อไปคือ “Blur” เพราะเป็นปัญหาที่มีความถี่รองลงมา...

ขอถามเล่นๆ นะครับว่า จากตัวอย่างการนำเสนอของทั้ง 2 ทีมนี้ ถ้าท่านเป็นกรรมการท่านจะให้คะแนนความน่าเชื่อถือกับทีมไหนมากกว่ากัน?

เห็นประโยชน์ของการนำพาเรโต้ไปประยุกต์ใช้ในการปฏิบัติกันแล้วก็อย่าลืมนำไปใช้กันด้วยนะครับ

 

ท่านสามารถอ่านบทความที่น่าสนใจอื่นๆ ได้ที่ www.bt-training.com

Facebook/fanpage: Thongpunchang Pongvarin , BT-Corporation